معلم برتر جهان که به کارآفرینی مشغول است

تهران (پانا) - ثریا مطهرنیا جز 10 معلم برتر جهان از سوی یونسکو است که با فداکاری در زمینه سلامت دانش‌آموزان بیمار خود تلاش می‌کند همچنین برای حل مشکلات والدین به کارآفرینی مشغول است.

ثریا مطهرنیا معلمی با 26 سال سابقه معلمی که اکنون در مدرسه حسن تیمور روستای بیجار کردستان در حال تدریس است، در گفت وگو با پانا اظهار کرد: «امروزه معلمان برای نتایج مطلوب در تدریس خود نیازمند گذراندن دوره های مطالعاتی و تخصصی بینا رشته ای در سطوحی مانند؛ مدیریت، روانشناسی، یادگیری اصول کار تیمی، طبیعت گردی، بازدید، آزمایشگاه، هنر، استفاده از روش های گوناگون تدریس مدرن با کمک ابزار و وسایل کمک آموزشی و آشنایی با روش های مختلف تدریس هستند.»

وی افزود: «به کار گیری این روش ها در کنار اعتماد، توجه و علاقه، آرامش، مسئولیت دادن به دانش آموزان، طراحی و دیزاین محل آموزش، اطلاع حاصل کردن از عدم تنش روانی و یا مشکل جسمی دانش آموزان و ده ها نکته ریز دیگر که به صورت تئوریک و عملی، آموزگاران با آن آشنا می شوند، به صورت اطمینان بخشی موجب بالا رفتن سطح دانش، مهارت های درسی و آموزشی در بین فراگیران می شود اما لازم است تا آموزش دهنده متوجه باشد که دانش آموز همواره بین سه محیط در حال حرکت است.»

مطهرنیا بیان کرد: «اگر مدرسه را یک سیستم و ساختار در نظر بگیریم، پیش از ورود به آن دانش آموز از محیط خانه و خارج از خانه وارد به سیستم مدرسه شده و پس از خروج از مدرسه نیز وارد محیط خارج از مدرسه و سپس خانه می شود. این سه محیط یعنی؛ خانه، مدرسه و فضای خارجی پیرامونی همواره برای دانش آموز چالش های خاص خود را دارد که بر حسب سن، جنس و سایر پارامترهای فیزیولوژیک، سایکولوژیک، محیطی (شهر/روستا)، نوع خانواده، نوع محله، گروه دوستان و غیره، می تواند بر اثر تیپیک برخورد کردن با دانش آموز و کلی نگری موجب بروز خطای شناختی در نحوه تدریس به دانش آموز و عدم بازدهی مطلوب امر آموزش شود.»

این معلم فداکار اضافه کرد: «بنابراین مهمترین نکته برای یک آموزگار این است که خود و دانش آموزان اش را نه در یک چارچوب اسکولاستیک (آموزشگاهی) لاک و مهر، فریز و بسته ببیند، بلکه باید آموزش را یک پروسه اجتماعی درک کند که در زمان و مکان خاصی و در ادامه خطوط اجتماعی پیشین که در این زمان دانش آموز را در کلاس درس معلم کنونی نشانده، یک موجود اجتماعی به نام دانش آموز را تحویل گرفته و بر او اثرات آموزشی می گذارد و در آینده به یک آموزگار یا سیستم آموزشی دیگر تحویل می دهد تا در نهایت دانش آموز به مثابه یک فرد آموزش دیده بتواند در اجتماع به ایفای نقش های مختلف و توان اداره زندگی خود و دیگری برسد.»

وی ادامه داد: «می توان نتیجه گرفت که معلمی می تواند بهترین نتایج آموزشی یا مهارتی را در ارتباط با دانش آموزان خود کسب کند که موجودیت فردی هر دانش آموز را بشناسد و در کمک به حل چالش های 3 گانه او در خانه، محیط خارج از خانه و مدرسه و در محیط مدرسه و کلاس درس، اشراف نسبی پیدا کند. برای پیدا شدن این اشراف ابتدا مدرسه موظف است تا یک بسته داده ای از شرایط زندگی، شغل والدین و سایر اطلاعات لازم را از دانش آموز فراهم کند که تا حدی به شناخت کلی معلم از دانش آموز و پایگاه اجتماعی اش کمک می کند، یا اگر چنین پایگاه داده ای در مدرسه فراهم نبود، خود معلم در کلاس درس با مصاحبه شفاهی با دانش آموزان می تواند این اطلاعات را کسب کند.»

مطهرنیا که جز 10 معلم برتر جهان است و با فداکاری در زمینه سلامت دانش آموزان بیمار خود، تلاش می کند گفت: «اتکا به این داده ها تنها برای معلم کافی نیست و باید در هفته ها و ماه های نخست تدریس، با رویکرد تعاملی که ابتدا با دانش آموز و جلب حس اعتماد و احترام اش نسبت به معلم شکل می گیرد و سپس با گروه دوستان اش در کلاس و در نهایت تعامل با اولیا یا سرپرستان او، تمایزها، مشکلات، استعدادها و سایر ویژگی های دانش آموز را درک و دریافت کرده و برای آرامش و موفقیت هر دانش آموز در حال و آینده، راه حل مناسب را در نظر بگیرد.»

دلایل ضعف تحصیلی یا اجتماعی نبودن دانش آموز

وی افزود: «ضعف تحصیلی یا اجتماعی نبودن دانش آموز می تواند دلایل زیادی داشته باشد، از فقر خانواده، آسیب های اجتماعی از قبیل اعتیاد، طلاق و خشونت خانوادگی، عدم آموزش مناسب در پایه های پیشین، درگیری یا نادیده گرفتن از سوی گروه همسالان، احساس تهدید و تحقیر و عدم راحت بودن دانش آموز، سو تغذیه یا بیماری، هر کدام می تواند برای هر دانش آموزی یک کابوس باشد که در اثر اعمال فشار در یادگیری توسط معلم خاصیت منفی تشدید شونده به خود گرفته و تاثیرات مخرب بر حال و آینده ی فرد و اجتماع بگذارد. لذا فعالیت معلم به مثابه نماینده آموزشی اجتماع در این حیطه ابعادی جدی، مسئولانه و دغدغه مندانه به خود می گیرد.»

این معلم فداکار بیان کرد: «البته خود معلمان نیز باید در شرایط شغلی و رفاهی مناسبی باشند و از سوی دولت و جامعه باید برای آنها شرایط مطلوبی ساخت تا بتوان از آنها چنین انتظاری در ایفای نقش موثر داشت را نیز نمی توان نادیده گرفت. بهر روی؛ تدریس با بهترین تکنیک های فردی و گروهی و به مدد بهترین روش ها و به میانجی وسایل کمک آموزشی و حتی استفاده از داده های اولیه در مورد دانش آموزان نمی تواند به نتیجه مطلوب برسد مگر اینکه مشکلاتی از جمله فقر، بیماری، اعتیاد، طلاق، انواع خشونت و سایر آسیب ها از دانش آموز دور باشد.»

وی با بیان اینکه آموزش دادن به یک کودک یا نوجوان گرسنه، بیمار، در معرض خشونت، کودک کار و غیره تقریبا ناممکن و در صورت امکان کم بازده است گفت: «این مسئله من را واداشت تا در طول زندگی حرفه ای ام دست به ریشه ها ببرم و علاوه بر به کار گیری الگوهای نوین تدریس میان فعالیت درسی و اجتماعی دانش آموزان پیوند برقرار کرده و سعی کنم حتی الامکان والدین آنها از اشتغال، مسکن و مشاوره در امور تربیتی فرزندشان برخوردار و همچنین مشکلات روحی و جسمی دانش آموزان ام یا دیگر کودکان و نوجوانانی که دچار مخاطراتی از این دست هستند را حل و نتیجه مفید این اقدامات را در آینده شغلی، تحصیلی و خانوادگی آنان، مشاهده کنم.»

مطهرنیا عنوان کرد امیدوارم سیاست گذاران آموزشی و اجتماعی در مورد حمایت از چنین دانش آموزانی و تربیت و حمایت از کادر آموزشی با رویکرد تعاملی و اجتماعی با دانش آموزان همت گمارند. تمام این امور باید علاوه بر تدریس در دانشگاه های فرهنگیان و کارآموزی های میدانی با حمایت مادی، معنوی و حقوقی از معلمین به نحو احسن در استراتژی حال و آینده وزارت آموزش و پرورش دیده شده و نسبت به اعتلای آن همت گمارده شود.