تاریخچه دیابت: از گذشته تا امروز

دیابت، بیماریای که با قند خون بالا مشخص میشود، یکی از قدیمیترین بیماریهای شناخته شده در تاریخ پزشکی است. تاریخچه دیابت به دوران باستان بازمیگردد و شواهدی نشان میدهد که این بیماری حتی در دوران مصر باستان شناخته شده بوده است. در پاپیروس مصری متعلق به حدود 1550 قبل از میلاد، توصیفاتی از حالتی وجود دارد که میتواند به دیابت اشاره داشته باشد، که در آن بیماران به شدت تشنه بوده و ادرار زیادی تولید میکنند.
در دوران باستان، دیابت به عنوان ̎ بیماری ادرار شیرین ̎ شناخته میشد. این نامگذاری احتمالاً به این دلیل بود که ادرار بیماران دیابتی حاوی مقدار زیادی قند است که طعمی شیرین به آن میبخشد. در قرن دوم پس از میلاد، پزشک یونانی آرتائوس کاپادوسیا دیابت را با شکلی که امروزه میشناسیم توصیف کرد. او این بیماری را به نام دیابت (diabetes) که به معنای ̎ عبور کردن ̎ یا ̎ گذر کردن از ̎ است، نامید، اشاره به میزان زیاد ادراری که بیماران تولید میکردند.
در طی قرون وسطی، درک روشنی از دیابت وجود نداشت و درمانهای ارائه شده بیشتر بر اساس گیاهان دارویی و تغییرات در رژیم غذایی بود. این بیماری همچنان برای بیماران کشنده بود و اغلب به دلیل عوارض ناشی از قند خون بالا، مانند زخمهای جانبی و کما، جان بیماران را میگرفت.
یک پیشرفت مهم در درک دیابت در قرن نوزدهم رخ داد، زمانی که دانشمندان ارتباط بین لوزالمعده و دیابت را کشف کردند. در سال 1889، اسکار مینکوسکی و یوزف فون مرینگ نشان دادند که حذف لوزالمعده از سگها منجر به بروز علائمی مشابه دیابت در آنها میشود. این کشف زمینهساز درک بهتر دیابت نوع 1 شد.
در اوایل قرن بیستم، پیشرفتهای بیشتری حاصل شد. در سال 1921، فردریک بانتینگ و چارلز بست موفق به استخراج انسولین از لوزالمعده سگ شدند و برای نخستین بار از آن برای درمان دیابت در انسانها استفاده کردند. این کشف انقلابی در درمان دیابت ایجاد کرد و زندگی میلیونها نفر در سراسر جهان را نجات داد. پس از موفقیت اولیه، شرکتهای داروسازی شروع به تولید انسولین به صورت صنعتی کردند و دسترسی به این درمان حیاتی به صورت گسترده ممکن شد.
در نیمه دوم قرن بیستم، تحقیقات بیشتری برای بهبود مدیریت دیابت انجام شد. انواع مختلف انسولین با زمانبندی مختلف ایجاد شدند و دستگاههای سنجش قند خون توسعه یافتند که به بیماران اجازه میداد سطح قند خون خود را به طور دقیقتری کنترل کنند. همچنین، تحقیقات بر روی دیابت نوع 2 که معمولاً با سبک زندگی و عوامل ژنتیکی مرتبط است، گسترش یافت و درمانهای دارویی جدیدی برای مدیریت این نوع دیابت معرفی شدند.
در دهههای اخیر، رویکرد به دیابت تغییر کرد و به جای تمرکز صرف بر درمان، بر پیشگیری و مدیریت بیماری تأکید بیشتری شد. تحقیقات بر روی ژنوم انسانی و نقش ژنتیک در دیابت، رژیمهای غذایی سالم، فعالیت بدنی و سبک زندگی سالم افزایش یافت. همچنین، فناوریهای نوین مانند پمپهای انسولین و سیستمهای مانیتورینگ دائمی قند خون به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کرد.
در مجموع، تاریخچه دیابت پر از پیشرفتهای علمی و پزشکی است که بسیاری از آنها زندگی بیماران دیابتی را به صورت قابل توجهی بهبود بخشیدهاند. با ادامه تحقیقات و توسعه فناوریهای جدید، آیندهای با مدیریت بهتر و حتی احتمالا درمان دیابت نویدبخش است.
دیابت در دوران باستان به عنوان "بیماری ادرار شیرین" شناخته میشد، زیرا ادرار بیماران دیابتی حاوی مقدار زیادی قند بود که طعمی شیرین به آن میبخشید. شواهدی از این بیماری در پاپیروس مصری متعلق به حدود 1550 قبل از میلاد وجود دارد که به تشنگی شدید و تولید ادرار زیاد اشاره دارد
در قرن نوزدهم، دانشمندان ارتباط بین لوزالمعده و دیابت را کشف کردند. در سال 1889، اسکار مینکوسکی و یوزف فون مرینگ نشان دادند که حذف لوزالمعده از سگها منجر به بروز علائمی مشابه دیابت میشود، که این کشف زمینهساز درک بهتر دیابت نوع 1 شد
در سال 1921، فردریک بانتینگ و چارلز بست موفق به استخراج انسولین از لوزالمعده سگ شدند و برای نخستین بار از آن برای درمان دیابت در انسانها استفاده کردند. این کشف انقلابی در درمان دیابت ایجاد کرد و زندگی میلیونها نفر را نجات داد