دی به آذر روز، دومین جشن دیگان
زهرا ایمان زادهگروه اجتماعی1403/10/8کد خبر 1403a15634
دی به آذر روز، که به عنوان دومین جشن دیگان شناخته میشود، یکی از جشنهای باستانی ایران است که در ماه دی برگزار میشود. ماه دی در تقویم زرتشتی به نام خدایی بزرگ، یعنی اهورامزدا، نامگذاری شده است و به همین دلیل روزهایی در این ماه وجود دارد که جشنهای خاصی برای بزرگداشت اهورامزدا برپا میشوند. این جشنها به نام ̎ دیگان ̎ معروف هستند و در چهار روز مختلف از ماه دی برگزار میشوند: دی به آذر، دی به مهر، دی بدین و دی به دین.
دی به آذر روز از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا در این روز مردم به نیایش و شکرگزاری از اهورامزدا میپردازند و آتشکدهها به عنوان نماد روشنایی و روشنفکری، مرکز برگزاری این جشنها هستند. در این روز، آتش که یکی از عناصر مقدس در دین زرتشتی است، افروخته میشود و مردم با گردهمایی در اطراف آتش، به سرودخوانی، نیایش و برپایی مراسمهای مذهبی میپردازند.
این جشنها نه تنها فرصتی برای نیایش و ارج نهادن به ارزشهای دینی است، بلکه فرصتی برای تقویت روابط اجتماعی و خانوادگی نیز به شمار میآید. مردم با حضور در جشنها، به دیدار یکدیگر میروند و از حال و احوال هم باخبر میشوند. این ارتباطات اجتماعی، تحکیم روابط خانوادگی و دوستانه را به دنبال دارد و حس همبستگی و وحدت را در جامعه تقویت میکند.
در نهایت، دی به آذر روز به عنوان یکی از جشنهای قدیمی و ارزشمند ایران، نقشی مهم در حفظ فرهنگ و سنتهای باستانی ایفا میکند و یادآور اهمیت احترام به طبیعت و نیروهای خدایانه در زندگی انسانها است. این جشنها بخشی از هویت ملی و فرهنگی ما هستند و نگهداری و زنده نگاه داشتن آنها وظیفهای است که بر عهده هر ایرانی است.
دی به آذر روز از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا در این روز مردم به نیایش و شکرگزاری از اهورامزدا میپردازند و آتشکدهها به عنوان نماد روشنایی و روشنفکری، مرکز برگزاری این جشنها هستند. در این روز، آتش که یکی از عناصر مقدس در دین زرتشتی است، افروخته میشود و مردم با گردهمایی در اطراف آتش، به سرودخوانی، نیایش و برپایی مراسمهای مذهبی میپردازند.
این جشنها نه تنها فرصتی برای نیایش و ارج نهادن به ارزشهای دینی است، بلکه فرصتی برای تقویت روابط اجتماعی و خانوادگی نیز به شمار میآید. مردم با حضور در جشنها، به دیدار یکدیگر میروند و از حال و احوال هم باخبر میشوند. این ارتباطات اجتماعی، تحکیم روابط خانوادگی و دوستانه را به دنبال دارد و حس همبستگی و وحدت را در جامعه تقویت میکند.
در نهایت، دی به آذر روز به عنوان یکی از جشنهای قدیمی و ارزشمند ایران، نقشی مهم در حفظ فرهنگ و سنتهای باستانی ایفا میکند و یادآور اهمیت احترام به طبیعت و نیروهای خدایانه در زندگی انسانها است. این جشنها بخشی از هویت ملی و فرهنگی ما هستند و نگهداری و زنده نگاه داشتن آنها وظیفهای است که بر عهده هر ایرانی است.
مطالب را در این رابطه دنبال کنید:
خرمروز؛ جشن باستانی پیروزی نور بر تاریکی در کنار خانوادهها شنبه 1 دی 1403