شهادت حضرت علی علیه السلام؛ نماد عدالت و وحدت مسلمانان در 21 رمضان

حضرت علی بن ابی‌طالب علیه السلام، نخستین امام شیعیان و دینی بزرگ در تاریخ اسلام، در 21 رمضان سال 40 هجری قمری به شهادت رسید. آن بزرگوار در طول حیات خود، نماد عدالت، صداقت و فداکاری بود و پیام‌های ایشان همواره مشعل راه آزادی‌خواهان و عدالت‌جویان بوده است.

شهادت ایشان در کوفه و در هنگام نماز صبح، ضربه‌ای سنگین بر پیکره اسلام و جامعه مسلمین بود. حضرت علی علیه السلام به عنوان محور وحدت مسلمانان شناخته می‌شد و علم و دانش او در زمینه‌های مختلف دینی، فلسفی و اجتماعی بی‌نظیر بود. ایشان با شیوه‌ی رهبری منحصر به فرد خود، تلاش کرد تا عدالت را در جامعه برقرار سازد و با ظلم و فساد مبارزه کند.

در شب بیست و یکم رمضان، آن امام همام در حال عبادت به دست ابن ملجم، یکی از خوارج، به شهادت رسید. این حادثه نه تنها به عنوان یک ضایعه بزرگ بلکه به عنوان نقطه عطفی در تاریخ اسلام محسوب می‌شود. پس از شهادت حضرت علی علیه السلام، مسلمانان دچار تفرقه و اختلاف شدند و این امر در ادامه تاریخ اسلامی پیامدهای زیادی داشت.

بنابراین، یاد و خاطره حضرت علی علیه السلام نه تنها به عنوان یک مقام دینی بلکه به عنوان نماد مبارزه با ظلم و ستم باید مورد توجه قرار گیرد. هر ساله در شب و روز 21 رمضان، شیعیان و محبان ایشان با برگزاری مراسم‌هایی، یاد آن بزرگوار را گرامی می‌دارند و به تعمیق آموزه‌های ایشان در زندگی خود می‌پردازند. شهادت ایشان یادآور آن است که همچنان باید در مسیر حق و عدالت گام برداشت و در مقابل ظلم ایستاد.